jueves
O pincho
Se dividía nun cadrado " a terra" de cada un. Se collía cun pincho (pau largo acabo en punto) o trozo de terra do adversario ata que fallabas, entón o pincho lle tocaba ó contricante ata que un gañe collendo todo o terreno.
lunes
Á miña dereita
Xogaban todos e todas as que querían. Poñiase en círculo e coas palmas da mans hacia arriba desta maneira (a dereita enriba da man do da dereita, e a esquerda baixo a man do da esquerda). Logo ibase dando unha palmada co que estaba a esquerda ( a man dereita golpeaba coa man dereita do da esquerda) e cantabase asi:
Na granxa de Ramón ia ia o!
plof!!
Había un gran león ia ia o! plof!
Que vaiche comer e tes que correr.
Na granxa de Ramón ia ia o! plof!
E aqui ó tercer plof tiñas que darlle na palma dereita do teu contricante, se lle dabas o contricante quedaba forá, senon tiñas ti que saír do círculo.
Ramos de noiva
Saca pauciños
Pase misi
Dous rapaces collense das mans e fan unha especie de ponte onde os demais pasaran por debaixo mentras cantan:
Pase misí,
pase misá,
polas rúas de Alcalá.
Os de adiante
corren deprisa,
os de atrás se quedarán.
Ó dicir esto último os da "ponte" baixan os brazos e o rapaz ou rapaza que queda dentro apartaon e preguntanlle por unha froita, por exemplo: naranza ou mazá? Dependendo do que escolla ponse detrás dunha "ponte".
Cando xa pasaron todos, collense entre si e empuxan ata que gañe o que máis lonxe chega.
Mamás e enfermeiras
Cantiga
Colar de alborodios
Carriños de patacas
Arco e frecha
Carreiras de barcos
Coller pichóns
A corda e o pano
Saltando á corda cantase:
Son a raiña dos mares,
vostede o vai ver.
Tiro o meu pano,
e o volto a coller.
Pañuelito, pañuelito, quen te poidera ter,
gardadiño no meu bolsillo,
coma un trozo de papel.
Cando diciase tiro o meu pano ( a rapaza tiña que tiralo ó chan)
e cando dicia e o volto a coller ( a rapaza tiña que collelo).
Cada vez era máis rápido para que pandara a que estaba saltando.
Son a raiña dos mares,
vostede o vai ver.
Tiro o meu pano,
e o volto a coller.
Pañuelito, pañuelito, quen te poidera ter,
gardadiño no meu bolsillo,
coma un trozo de papel.
Cando diciase tiro o meu pano ( a rapaza tiña que tiralo ó chan)
e cando dicia e o volto a coller ( a rapaza tiña que collelo).
Cada vez era máis rápido para que pandara a que estaba saltando.
Frío, quente
Os cromos
O tirapedras
Vexo vexo
Pescar botellas
Se colocan varias botellas de cuello largo a unha distancia de 1.50 m.
a unha caña se ata na punta un cordel de uns 0.50cm.
Noutro estremo unha anilla un pouco máis gruesa que o cuello da botella
nun tempo limitado quen "pescase" máis botellas gaña.
A zoadeira
Fumar ó sapo
A radio de abellordos
O pano está nas miñas mans...
O pano está nas miñas mans,
nas miñas mans está o pano.
E o neno quen o teña,
que o garde con moito amor.
Pasou por aqui,
pasou por alí,
máis eu non o vin.
Que neno terá,
o meu pano terá.
nas miñas mans está o pano.
E o neno quen o teña,
que o garde con moito amor.
Pasou por aqui,
pasou por alí,
máis eu non o vin.
Que neno terá,
o meu pano terá.
O salto do sapo
Xogo do mareo
Pés quietos (variante do escondite)
Este xogo parecese ó escondite.
Un "panda" e os outros escondese. O que panda ten que buscalos, se ve a un escondido corre hacia el e lle di: pés quietos!! e o escondido ten que quedar quieto. Entón o que panda da tres largos pasos, se toca ó escondido este perde se non o escondido di: Guerra!! e o que panda ten que correr ata que o escondido diga: pés quietos!! e o que panda ten que quedar quieto. Se o escondido dando tres largos toca o que panda, queda libre, se non tocalle pandar.
Onde está a prenda?
viernes
O remolque
Pelea de cuclillas
Carreira de cabalos
Columpios
Trampas para os coellos, ratóns,...
Calienta mans
Pés quietos (xogo con pelota)
Este xogo hai que facelo cunha pelota. Cada un/unha elixe o nome dun país. O que ten a pelota di en voz alta un país mentras tira a pelota ó aire. O país dito ten que coller a pelota mentras os demáis corren lonxe de el, cando a colla ten que dicir: Pés quietos!!! e todos/as ten que parar de correr. Entón o que ten a pelota da 3 pasos grandes e ten que darlle coa pelota a un dos outros. Se lle da "panda" o outro/a. Se non panda el/ela.
Abuelita, abuelita, que hora é?
Un ou unha "pandaba" que será a "Abuelita" e quedaba de costas a unha parede. Os demáis colocabánse nunha liña de saída e un por un preguntaba:
Abuelita, Abuelita, que hora é?
E a Abuelita tiña que dicir unha destas respostas:
-nº pasos de elefante (e dabase un gran paso).
-nº pasos de formiga (e daban un pasito pequeno).
-nº pasos de xigante (o rapaz ou rapaza collía impulso e daba un gran salto).
-nº pasos de cangrexo (dabase pasos hacia detrás).
nº significa némro escollido pola "Abuelita"
Gañaba o que primeiro tocaba a parede.
Xogo da cadea.
Carreiras de tres pes
O pulso
Cojinetes (carrilanas)
As leiriñas, 3 en raia
Faise un cuadro do tamaño que un quere e dividese en catro cuadros é en duas diagonales
podese xogar de maneiras distintas , pode ser nun taboleiro con tres fichas de distinto cor ,podese
tamben pintar no chan un cadrado é con pedras o calquera cousa facer fichas, e entre os rapaces
faise dous equipos de tres cada un . Despois de saber quen sae ponse un deles no medio odo equipo
siguiente ponse no punto que quere ,e o xogo continua ata que un deles perda facendo tres en liña.
A cadeira da raiña
Neste xogo se cruzan os brazos e se agarran as mans para formar unha silla onde se colocará un rapaz ou rapaza "raiña"e se canta:
Á silla da raiña,
que nunca se peina,
un día se peino,
e a silla se rompió.
Ó dicir esto último os dos brazos cruzados soltanse e a "raiña" ten que caer de pé.
Á silla da raiña,
que nunca se peina,
un día se peino,
e a silla se rompió.
Ó dicir esto último os dos brazos cruzados soltanse e a "raiña" ten que caer de pé.
Agua al pez
jueves
As cadeiras
Ponse tantas sillas como rapaces menos unha. Un rapaz ou rapaza canta unha canción e os demáis ten que camiñar arredor das cadeiras. Cando o rapaz ou rapaza cesa a canción todos e todas teñen que sentarse. O que se queda sen cadeira apartase do xogo e leva consigo unha cadeira. O xogo continúa ata que só queda unha cadeira e dous rapaces. Gaña o que se senta.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)